Amaç:
Elektrolit imbalansı, YBÜ’de sıklıkla görülen ve prognozu etkileyen önemli bir faktördür. YBÜ'ye yatışlardaki elektrolit imbalansı tipini ve bunun prognoz, mekanik ventilasyon günü, YBÜ ve hastanede kalış süresi ve mortalite ile ilişkisini analiz etmeyi amaçladık.
Gereç ve Yöntem:
YBÜ'ye kabul edilen 826 hastanın elektrolit değerleri incelendi. Demografik veriler, elektrolit imbalansı tipi, mekanik ventilasyon günü, YBÜ ve hastanede kalış süresi, APACHE-II skorları ve mortalite durumu kaydedildi.
Bulgular:
Çalışmaya toplam 826 hasta dahil edildi. Hastaların 252'sinde (%30.5) disnatremi, 193'ünde (%23) diskalemi, 432'sinde (%52) diskalsemi, 389'unda (%47) dismagnezemi ve 625'inde (%75) disfosfatemi mevcuttu. APACHE-II skoru, mekanik ventilasyon günü, YBÜ ve hastanede kalış süresi, normonatremi ve hiponatremiye kıyasla hipernatremide anlamlı olarak daha yüksekti. Hipokalemide, YBÜ kalış süresi ve mekanik ventilasyon günü, normokalemiye kıyasla anlamlı derecede yüksekti. Normonatremiye kıyasla ölüm oranı hiponatremi ve hipernatremide sırasıyla 1.7 ve 4.4 kat daha fazlaydı. Normokalemiye göre hipokalemide mortalite 1.8 kat, hiperkalemide ise 2.2 kat daha fazlaydı. Hiperkalsemide, normokalsemiye kıyasla mortalite 11 kat daha fazlaydı.
Sonuç:
Elektrolit imbalansı yoğun bakım hastalarında sıklıkla görülür. Özellikle disnatremisi ve diskalemisi olan hastaların prognozu daha kötüdür.
Anahtar Kelimeler: Sıvı-elektrolit imbalansı, kritik hastalık, prognoz,