Özgün Araştırma

Tocilizumab Alan COVİD-19 Hastalarında Sekonder Enfeksiyon ve Ko-enfeksiyon

10.4274/tybd.galenos.2023.59354

  • Çağla Erdoğan
  • Metin Kılınç
  • Beyza Şahin
  • Hülya Sungurtekin

Gönderim Tarihi: 20.12.2022 Kabul Tarihi: 14.07.2023 J Turk Soc Intens Care 0;0(0):0-0 [e-Pub]

Amaç:

Tocilizumab (TCZ), kritik durumdaki COVID-19 hastalarında fayda sağlayan, rekombinant bir anti-IL-6 reseptörü monoklonal antikordur. Bununla birlikte, COVID-19 hastalarında immünsüpresan tedavilerin (tocilizumab, sarilumab ve anakinra dahil) klinik etkinliği ve güvenliği henüz bilinmemektedir. Bu tedaviler hastaları enfeksiyona yatkın hale getirebilir. Bu çalışmanın amacı, tosilizumab kullanımı ile artmış sekonder bakteriyel enfeksiyonlar arasında herhangi bir bağlantı bulmaktır.

Gereç ve Yöntem:

Bu çalışmada yoğun bakım ünitesindeki COVID-19 hastalarında sekonder bakteriyel enfeksiyonların retrospektif analizlerini yaptık. Bu çalışmaya Mart 2020 ile Ocak 2022 tarihleri arasında üniversite hastanesinin yetişkin yoğun bakım ünitelerine kabul edilen laboratuvarca doğrulanmış COVID-19 enfeksiyonu veya klinik ve radyolojik olarak doğrulanmış COVID-19 enfeksiyonu olan hastalar dahil edilmiştir. Demografik veriler, yakın zamandaki maruziyet ve seyahat öyküsü, klinik semptomlar veya bulgular, laboratuvar bulguları ve eşlik eden hastalıklar kaydedildi. Trakeal aspiratlardan, kan ve idrardan mikrobiyal kültürler, hastaneye yatışta ve hastanede kaldıkları süre boyunca alındı. Tosilizumab tedavisi alan hastalar sekonder enfeksiyonları not etmiş ve analiz etmişlerdir. Kan kültürleri ilk tosilizumab dozundan en az 48 saat sonra alınmıştır.

Bulgular:

80 hastada (%37) başvuru sırasında kültür örneğinin pozitif olduğunu ve bu olguların çoğunun çeşitli hastane servislerinden yoğun bakıma kabul edildiğini saptadık. Analiz edilen veriler, tosilizumab grubunun pozitif kültür örnekleri insidansının daha yüksek olduğunu gösterdi (%75'e karşı %35, p=0,0001). Sonuçlar, tosilizumab kültürü alan hastalarda Metisilin direnci insidansının daha yüksek olduğunu göstermiştir. S. Aureus, Klebsiella spp. ve Acinetobacter spp. (p=0,0001). Enfeksiyon oranı ve ölüm oranı normal bakım grubundan çok daha yüksekti.

Sonuç:

Sekonder enfeksiyonlar ve sepsis mortalite için önemli bir risktir. Tespit edilen patojenler ilaca dirençliydi ve tedavi şansı daha düşüktü. Bu hastalarda sekonder enfeksiyonlar nedeniyle tocilizumab tedavisinin yararı kaybolmuştur. Tosilizumab tedavilerinin risklerini belirlemeye yardımcı olmak için gelecekteki çalışmalara ihtiyaç vardır.

Anahtar Kelimeler: Sekonder enfeksiyon, COVID-19, tocilizumab